Տուր ինձ սեր,
Երբ ես սիրո կարիք ունեմ:
Տուր ինձ դատողություն,
Երբ ես դրա կարիքն ունեմ,
Ու փորձիր հասկանալ`
Այս երկուսը հազվադեպ են հատվում
Իմ հարթության մեջ...
Ու անքնության մեջ
Ձգվում են անվերջ ուղիղների պես`
Փոփոխվելով անդադար.
Աստիճան առ աստիճան,
Ամեն վայրկյան ու ակնթարթ...
Ու ստեղծում են քաոսը,
Որ բնական չէ, ցավոտ է շատ...
Տուր ինձ սեր...
No comments:
Post a Comment