Tuesday, April 3, 2012

Մի ծաղկով...




           
Երկար էր ճանապարհը… և արևների ու լուսինների մի ողջ հերթափոխ էր պետք անցնել, որպեսզի հասնեի այնտեղ, ուր միշտ աստղեր կան…  Ուր ամեն օր կարող ես երազանք պահել, որն անպայման կկատարվի…
            Այդ ճանապարհը չէր չափվում մետրերով, առավել ևս կիլոմետրերով… Հակառակ ֆիզիկայի բոլոր օրենքներին` այն չափվում էր տարիներով… օրերով, որոնց ընթացքում պետք էր ընդամենը հասկանալ, որ երջանիկ լինելու համար պետք է սկսել մի ժպիտից…