Քրքջում է վառարանը իմ նամակը կարդալով, իսկ ես չորացած ծաղիկներով եմ լցրել շուրջս: Ես քեզ հիշել եմ այնպես, ինչպես տունը հրդեհվելուց հետո հիշում են, որ արդուկը չէին անջատել: Բայց դու հեռու ես հրդեհներից: Դու մի բաժակ ջուր ես, որ չեն խմում, այլ ծաղիկ են ջրում: Այն ժամանակ ես ծաղիկներ չունեի:
Քննությունս 4 ստացա: Եթե մի օր էլ լիներ պարապելու, 5 կստանայի: Ճանապարհին հովտաշուշաններ տեսա: 350 արժեին, իսկ ինձ մոտ 340 էր. միշտ ինչ-որ բան պակասում է:
No comments:
Post a Comment