Դեմ-դիմաց կանգնած,
Հիմար ժպիտը դեմքներիս,
(Իբր ուրիշին ուղղված)․․․
Կեղծ անտարբերությամբ
Արբեցած, խեղդված․․․
Ու գոյություն չունեցող մեր սրտերում
Ափսոսանք ճզմած՝
Քայլում ենք անիմաստ ճանապարհով՝
Կյանքի հոսանքին ուղղահայաց,
Մինչև մահը կբաժանի մեզ․․․
(Կյանքի անիմաստ փորձերից զզված)․․․
Հիմար ժպիտը դեմքներիս,
(Իբր ուրիշին ուղղված)․․․
Կեղծ անտարբերությամբ
Արբեցած, խեղդված․․․
Ու գոյություն չունեցող մեր սրտերում
Ափսոսանք ճզմած՝
Քայլում ենք անիմաստ ճանապարհով՝
Կյանքի հոսանքին ուղղահայաց,
Մինչև մահը կբաժանի մեզ․․․
(Կյանքի անիմաստ փորձերից զզված)․․․
No comments:
Post a Comment