Հոգնել եմ...

Բացի'ր  դուռը,
Ես հեռվից եմ եկել:
Մի' կողպիր աչքերդ.
Դու ինձ անգիր գիտես:
Ես հոգնե~լ եմ
Ձների մեջ թավալ գալուց...
Ընդունիր ինձ
Վերջին գարնան պես...

Երբ ես կմարեմ լույսերը իմ տան...
Ու մթության մեջ կնստեմ փափուկ իմ բազկաթոռին`
Աչքերս հառած մութ առաստաղին`
Փորձելով գտնել պատասխաններ ինձ հուզող հարցերին,
Դռան թակոցից ես չեմ զարմանա,
Քանի որ գիտեմ` դու ուշանում ես պարզապես մի քիչ...
Ու ես չեմ շտապի բանալ իմ դուռը քո վերադարձին...
Ես քեզ սպասել եմ ամեն կես վայրկյան...
Մի քանի վայրկյան դու էլ սպասիր...


Երբ ես կմարեմ լույսերը իմ տան...
Ու մթության մեջ կնստեմ փափուկ իմ բազկաթոռին`
Աչքերս փակված խեղդող կարոտից...
Դու կվերհիշես իմ տան դուռը փակ`
Փորձելով կարդալ պատասխաններ քեզ հուզող հարցերին,
Ու ես չեմ շտապի թակել քո դուռը...
Եվ դու չկարծես, թե ուշանում եմ պարզապես մի քիչ...
Կարծում ես` զուր է անվերջ սպասել իմ վերադարձին...
Ես քեզ սպասել եմ ամեն կես վայրկյան...
Մի քանի վայրկյան դու էլ սպասիր...



27.12.2011